Wet nieuwe verblijfsvoorwaarden voor ‘bepaalde vreemdelingen’ gestemd in de Kamer

Vandaag werd het wetsontwerp bijzondere verblijfsvoorwaarden gestemd in de Kamer. De wet bepaalt – in een eerste luik – dat bepaalde nieuwkomers een nieuwkomersverklaring zullen moeten ondertekenen. Belangrijker is dat de Dienst Vreemdelingenzaken (DVZ) de bevoegdheid van een soort ‘integratiepolitie krijgt’, die na één jaar verblijf en dan nog eens vier jaar daarna een ‘integratietoets’ zal doen. Een groep nieuwkomers zal vanaf nu hun ‘integratie’ moeten kunnen aantonen aan de Dienst Vreemdelingenzaken. Wie niet voldoet, krijgt een bevel om het grondgebied te verlaten.

Het wetsontwerp ontstond in de schoot van de regering. Mede door de verhoogde aankomst van asielzoekers, wou de staatssecretaris voor Asiel & Migratie één van zijn oude ideeën omzetten in een extra wet om ‘onze waarden te beschermen’ en om vreemdelingen tot snelle integratie te dwingen. Aan dit wetsontwerp werd al heel wat geschaafd: de Raad van State heeft de doelgroep van het wetsontwerp afgeslankt. Tegelijk werd aan de staatssecretaris duidelijk gemaakt dat niet de federale regering, maar de regio’s bevoegd zijn voor de inhoud van het integratiebeleid en dus ook voor de inhoud van de ‘nieuwkomersverklaring’. Door een wijziging in het wetsontwerp krijgt de DVZ meteen de bevoegdheid om de mate van integratie te toetsen én op basis daarvan te beslissen of de betrokken nieuwkomer in het land mag blijven.

De Migratiecoalitie vindt deze wet een ‘draak’. Het geeft de indruk aan de publieke opinie dat het een bijdrage zou zijn aan de opbouw van onze samenleving in diversiteit. De facto maakt de wet de nieuwkomer van bij zijn intrede verdacht én geeft het de staatssecretaris een extra discretionaire bevoegdheid om iemands integratieproces gedurende vijf jaar op de weegschaal te leggen. Het enige resultaat van deze wet, is een extra stok achter de deur voor de DVZ.

De Migratiecoalitie herhaalt haar bezorgdheid over het opleggen van ongeschreven vereisten en verwachtingen – die verder gaan dan het naleven van de wet – aan specifieke categorieën Belgische ingezetenen. Bij ontstentenis van transparante en objectiveerbare criteria institutionaliseert dit rechtsonzekerheid en zet het de deur open voor discriminatie en willekeur. Bovendien verwachten we van de regering om in de eerste plaats zelf inspanningen te leveren om obstakels voor integratie uit de weg te ruimen: inzake huisvesting, arbeidsmarkt,  taalcursussen, etc. Integratie is een gedeelde maatschappelijke verantwoordelijkheid. De aanpak die de regering hier introduceert legt een hypotheek op de interculturele dialoog.  Ondertussen wordt het hoofdstuk ‘asiel en migratie’ van het regeerakkoord van Michel I heel selectief uitgevoerd.

Voor De Migratiecoalitie

Bogdan Vandenberghe (11.11.11.), Wouter Vanbellingen (Minderhedenforum), Charlotte Vandycke (Vluchtelingenwerk Vlaanderen), Angela Vandewiel (Samenlevingsopbouw Brussel), Frederic Van Hauwaert (Netwerk tegen Armoede), Anne Dussart (Caritas International) en Didier Vanderslycke (ORBITvzw)

Contact: Didier Vanderslycke  0478/234564